data publikacji:
21 kwietnia, 2022
Ostatnia aktualizacja: 20 sierpnia, 2024
Instalacja wodociągowa powinna mieć zabezpieczenia uniemożliwiające wtórne zanieczyszczenie wody (§113 ust. 7 Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie z dnia 12 kwietnia 2002 r. (Dz.U. Nr 75, poz. 690).
Zabezpieczenie to powinno być zamontowane zgodnie z normą PN-EN 1717:2003, a w szczególności miejsce i sposób jego montażu powinno być zgodne z poniższym schematem:
Obowiązkiem Usługobiorcy jest utrzymanie instalacji wodociągowej w stanie technicznym uniemożliwiającym wtórne zanieczyszczenie wody w wyniku wystąpienia skażenia (§3 ust. 5 pkt. 5 OWU).
Jeżeli instalacja wodociągowa nie jest wyposażona w zawór antyskażeniowy, to Usługobiorca powinien zamontować odpowiednie zabezpieczenie na własny koszt. Wykonanie prac nie wymaga uzgodnienia z PEWIK, jednak wskazane jest e-mailowe poinformowanie o planowanym terminie ich wykonania. Montaż zaworu można wykonać „własnymi siłami”, zlecić dowolnemu przedsiębiorcy lub wybrać jednego z listy wykonawców.
Dlaczego warto?
Brak zaworu antyskażeniowego może być powodem nieprawidłowego funkcjonowania wodomierza głównego oraz przyczyną innych szkód (np. skażenie wody).
Brak zaworu antyskażeniowego, może wpłynąć na sposób rozpatrzenia reklamacji dotyczących nieprawidłowego funkcjonowania wodomierza.
Dokumenty powiązane
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie z dnia 12 kwietnia 2002 r. (Dz.U. Nr 75, poz. 690)
PN-EN 1717:2003, Ochrona przed wtórnym zanieczyszczaniem wody w instalacjach wodociągowych i ogólne wymagania dotyczące urządzeń zapobiegających zanieczyszczeniu przez przepływ zwrotny