Woda produkowana przez Spółkę pochodzi w całości z ujęć wód podziemnych. Są one oparte głównie na zasobach Głównego Zbiornika Wód Podziemnych Nr 110 – Pradolina Kaszubska. Woda charakteryzuje się stabilnym składem fizykochemicznym i jest bezpieczna bakteriologicznie.
W eksploatacji znajdują się obecnie 83 studnie głębinowe. Wysokiej jakości, smaczną i zdrową wodę z utworów czwartorzędu, neogenu, paleogenu i kredy pozyskuje się aktualnie z ośmiu ujęć. Wszystkie ujęcia dysponują Stacją Uzdatniania Wody. Proces uzdatniania wody polega głównie na wytrącaniu związków żelaza i manganu.
STACJA UZDATNIANIA WODY
W ramach wdrażania programu bezpieczeństwa bakteriologicznego, w stacjach uzdatniania wody zainstalowano lampy promieniowania UV. Urządzenia te służą do generowania promieni UV, które wykazują bardzo silne właściwości bakteriobójcze i wirusobójcze. Zaletą dezynfekcji wody za pomocą UV jest brak potrzeby stosowania reagentów, zmieniających smak i zapach wody oraz wymagających odpowiednio długiego czasu kontaktu z wodą. W procesie dezynfekcji metodą UV nie obserwuje się zmian organoleptycznych wody, a także nie powstają uboczne produkty dezynfekcji.
Możliwości eksploatacyjne wszystkich ujęć użytkowanych przez PEWIK GDYNIA
Sp. z o.o. gwarantują pełne zaspokojenie potrzeb mieszkańców regionu i lokalnych zakładów przemysłowych. W przypadku wystąpienia wzrostu zapotrzebowania na wodę, istniejące rezerwy produkcyjne również pozwalają utrzymać ciągłość dostaw.
LAMPA PROMIENIOWANIA UV
Ujęcia i stacje uzdatniania wody:
„Reda”
| Włączenie do eksploatacji ujęcia: | 1968 r. | |
| Przekazanie do eksploatacji stacji uzdatniania: | 1972 r. | |
| Zatwierdzone zasoby wód podziemnych: | 1600 m³/h | |
| w tym: | ||
| z utworów czwartorzędowych: | 1250 m³/h | |
| z utworów paleogeńskich (oligocen): | 350 m³/h | |
| Liczba czynnych studni głębinowych: | 18 | |
Stacja uzdatniania wody pracuje w układzie opartym na procesie napowietrzania i filtracji jednostopniowej. Na wniosek PEWIK GDYNIA Sp. z o.o., w 2017 roku, Dyrektor RZGW w Gdańsku ustanowił strefę ochronną ujęcia wody podziemnej (tereny ochrony bezpośredniej i pośredniej). Strefy ochronne są oznakowane tablicami informacyjnymi. Od 1998 roku jest prowadzony monitoring wód podziemnych w otworach obserwacyjnych, wodach powierzchniowych i studniach ujmujących utwory czwartorzędowe i paleogeńskie (oligocen).
„Rumia”
| Włączenie do eksploatacji ujęcia: | 1934 r. | |
| Przekazanie do eksploatacji stacji uzdatniania: | 1934 r. | |
| Zatwierdzone zasoby wód podziemnych: | 860 m³/h | |
| w tym: | ||
| z utworów czwartorzędowych: | 750 m³/h | |
| z utworów kredowych: | 110 m³/h | |
| Liczba czynnych studni głębinowych: | 17 | |
Stacja uzdatniania wody pracuje w układzie opartym na procesie napowietrzania i filtracji jednostopniowej. Na wniosek PEWIK GDYNIA sp. z o.o., w 2016 roku, Dyrektor RZGW w Gdańsku ustanowił strefę ochronną ujęcia wody podziemnej (tereny ochrony bezpośredniej i pośredniej). Strefy ochronne są oznakowane tablicami informacyjnymi.
Od 1997 roku jest prowadzony monitoring wód podziemnych w otworach obserwacyjnych, wodach powierzchniowych i studniach ujmujących utwory czwartorzędowe i kredowe.
„Wiczlino”
| Włączenie do eksploatacji ujęcia: | 1993 r. | |
| Przekazanie do eksploatacji stacji uzdatniania: | 2000 r. | |
| Zatwierdzone zasoby wód podziemnych: | ||
| z utworów czwartorzędowych: | 650 m³/h | |
| Liczba czynnych studni głębinowych: | 6 | |
Stacja uzdatniania wody pracuje w układzie opartym na procesie napowietrzania i filtracji jednostopniowej. Na wniosek PEWIK GDYNIA Sp. z o.o., w 2014 roku, Dyrektor RZGW w Gdańsku ustanowił strefę ochronną ujęcia wody podziemnej (tereny ochrony bezpośredniej i pośredniej). Strefy ochronne są oznakowane tablicami informacyjnymi. Od 1993 roku jest prowadzony monitoring wód podziemnych
w otworach obserwacyjnych i studniach ujmujących utwory czwartorzędowe.
„Cedron”
| Włączenie do eksploatacji ujęcia: | 1960 r. | |
| Przekazanie do eksploatacji stacji uzdatniania: | 1987 r. | |
| Zatwierdzone zasoby wód podziemnych | 420 m³/h | |
| z utworów czwartorzędowych i neogeńskich (miocen) | ||
| Liczba czynnych studni głębinowych: | 19 | |
Stacja uzdatniania wody pracuje w układzie opartym na procesie napowietrzania i filtracji jednostopniowej. Na wniosek PEWIK GDYNIA Sp. z o.o., w 2015 roku, Dyrektor RZGW w Gdańsku ustanowił strefę ochronną ujęcia wody podziemnej (tereny ochrony bezpośredniej i pośredniej). Od 1997 roku jest prowadzony monitoring wód podziemnych w otworach obserwacyjnych i studniach ujmujących utwory czwartorzędowe i neogeńskie (miocen).
„Sieradzka”
| Włączenie do eksploatacji ujęcia: | 1960 r. | |
| Przekazanie do eksploatacji stacji uzdatniania: | 1960 r. | |
| Zatwierdzone zasoby wód podziemnych: | 280 m³/h | |
| w tym: | ||
| z utworów czwartorzędowo-neogeńskich (miocen): | 200 m³/h | |
| z utworów kredowych: | 80 m³/h | |
| Liczba czynnych studni głębinowych: | 7 | |
Stacja uzdatniania wody pracuje w układzie opartym na procesie napowietrzania i filtracji jednostopniowej. Na wniosek PEWIK GDYNIA Sp. z o.o., w 2014 roku, Dyrektor RZGW w Gdańsku ustanowił strefę ochronną ujęcia wody podziemnej (tereny ochrony bezpośredniej i pośredniej). Od 1998 roku jest prowadzony monitoring wód podziemnych w otworach obserwacyjnych i studniach ujmujących utwory czwartorzędowo-neogeńskie (miocen) i kredowe.
„Wielki Kack”
| Włączenie do eksploatacji ujęcia: | 1975 r. | |
| Zatwierdzone zasoby wód podziemnych: | 290 m³/h | |
| w tym: | ||
| z utworów czwartorzędowych: | 230 m³/h | |
| z utworów paleogeńskich (oligocen): | 60 m³/h | |
| Liczba czynnych studni głębinowych: | 5 | |
Stacja uzdatniania wody pracuje w układzie opartym na procesie napowietrzania i filtracji jednostopniowej. Na wniosek PEWIK GDYNIA Sp. z o.o., w 2014 roku, Dyrektor RZGW w Gdańsku ustanowił strefę ochronną ujęcia wody podziemnej (tereny ochrony bezpośredniej i pośredniej). Od 1998 roku jest prowadzony monitoring wód podziemnych w otworach obserwacyjnych i studniach ujmujących utwory czwartorzędowe i paleogeńskie (oligocen).
„Kolibki”
| Włączenie do eksploatacji ujęcia: | 1959 r. | |
| Zatwierdzone zasoby wód podziemnych: | 320 m³/h | |
| w tym: | ||
| z utworów czwartorzędowych: | 220 m³/h | |
| z utworów kredowych: | 100 m³/h | |
| Liczba czynnych studni głębinowych: | 7 | |
Stacja uzdatniania wody pracuje w układzie opartym na procesie napowietrzania i filtracji jednostopniowej. Na wniosek PEWIK GDYNIA Sp. z o.o., w 2013 roku, Prezydent Miasta Gdyni ustanowił strefę ochronną ujęcia wody podziemnej,składającą się wyłącznie z terenu ochrony bezpośredniej wokół studni ujęcia oraz stacji uzdatniania wody. Strefy ochronne są oznakowane tablicami informacyjnymi. Od 1998 roku jest prowadzony monitoring wód podziemnych w studniach ujmujących utwory czwartorzędowe i kredowe.
„Brzozowa”
| Włączenie do eksploatacji ujęcia: | 1996 r. | |
| Zatwierdzone zasoby wód podziemnych z utworów czwartorzędowo-neogeńskich (miocen): | 160 m³/h | |
| Liczba czynnych studni głębinowych: | 4 | |
Stacja uzdatniania wody pracuje w układzie opartym na procesie napowietrzania i filtracji jednostopniowej. Na wniosek PEWIK GDYNIA Sp. z o.o., w 2013 roku, Starosta Wejherowski ustanowił strefę ochronną ujęcia wody podziemnej,składającą się wyłącznie z terenu ochrony bezpośredniej wokół studni ujęcia oraz stacji uzdatniania wody. Strefy ochronne są oznakowane tablicami informacyjnymi. Od 2008 roku jest prowadzony monitoring wód podziemnych w studniach ujmujących utwory czwartorzędowo-neogeńskie (miocen).
Strefy ochronne są oznakowane tablicami informacyjnymi wg wzorów:
Informacje o zasobach wody:
Strefy ochronne ujęć wód podziemnych
Woda przeznaczona do spożycia dostarczana Państwu zbiorczym systemem wodociągowym pochodzi w całości z ujęć wód podziemnych. Charakteryzuje się ona ustabilizowanym składem fizykochemicznym i jest bezpieczna bakteriologicznie
w stopniu eliminującym potrzebę prowadzenia jej ciągłej dezynfekcji. Aby utrzymać wysokie standardy jakościowe, zasoby wody muszą być chronione. Ochronę taką można zapewnić między innymi poprzez wyznaczenie terenów zwanych strefami ochronnymi, na których są zlokalizowane ujęcia. Zagadnienia związane
z wyznaczeniem i ustanowieniem stref ochronnych reguluje Dz.U. z 2023 r. poz.1478.
W art.120 pkt.1 ustawy czytamy: „Zapewnieniu odpowiedniej jakości wód ujmowanych do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi oraz zaopatrzenia zakładów wymagających wody wysokiej jakości, a także ochronie zasobów wodnych, służy ustanawianie stref ochronnych ujęć wody, zwanych dalej „strefami ochronnymi”
Strefę ochronną ujęcia wody podziemnej dzieli się na tereny ochrony: bezpośredniej i pośredniej.
W art.121 ust.3 ustawy czytamy: „Strefę ochronną obejmującą wyłącznie teren ochrony bezpośredniej, ustanawia z urzędu (art. 133 ust.1), dla każdego ujęcia wody (art. 121 ust.3), właściwy organ Wód Polskich w drodze decyzji” (art. 135 ust.1 pkt.1)
W art.135 ust.1 pkt.2 ustawy czytamy: „Teren ochrony bezpośredniej i teren ochrony pośredniej, ustanawia wojewoda w drodze aktu prawa miejscowego”.
Uzasadnienie potrzeby ustanowienia terenu ochrony pośredniej i propozycje granic wynikają z analizy lokalnych warunków hydrogeologicznych oraz występowania realnych i potencjalnych zagrożeń występujących w obrębie terenu objętego ochroną.Poza określeniem granic obszaru chronionego, ustawa Prawo wodne zawiera także zestawienie zakazów, nakazów i ograniczeń powszechnie obowiązujących nie tylko właścicieli gruntów na terenach ochronnych ujęcia, lecz nakładających stosowne obowiązki na organy administracji państwowej, samorządowej i właściciela ujęcia. Ważne jest nie tylko samo sformułowanie wymagań, lecz, przede wszystkim ich skuteczne egzekwowanie.
Należyta dbałość o jakość państwowych zasobów wody, jako źródła zaspokojenia potrzeb obecnych i przyszłych pokoleń, jest obowiązkiem każdego z nas.
Ujęcia i Stacje Uzdatniania Wody
- „Reda”
- „Rumia”
- „Wiczlino”
- „Cedron”
- „Sieradzka”
- „Wielki Kack”
- „Kolibki”
- „Brzozowa”
Zaopatrzenie w wodę
- Informacja o systemie wodociągowym.
System zaopatrywany jest w sposób ciągły z ośmiu ujęć, gdzie woda do picia i na potrzeby gospodarcze jest pozyskiwana w całości z podziemnych warstw wodonośnych (za pomocą studni wierconych).
- Zdolność produkcyjna wodociągu
Woda ujmowana z warstw podziemnych charakteryzuje się stabilnym składem fizykochemicznym i dużą czystością bakteriologiczną. Wymaga jednak uzdatniania z uwagi na przekraczane poziomy parametrów jakościowych określonych w obowiązujących uregulowaniach prawnych. Z tego powodu eksploatowane są stacje uzdatniania.
Ogólna charakterystyka systemu dystrybucji wody
Woda wyprodukowana na stacjach uzdatniania wody dostarczana jest do naszych odbiorców poprzez system wodociągowy, na który składają się wodociągi: magistralne i rozdzielcze oraz obiekty: pompownie strefowe, stacje hydroforowe, stacje redukcji – regulacji ciśnienia i zbiorniki retencyjne wody.Sieć wodociągowa magistralna służy przesyłowi głównych mas wody uzdatnionej od źródeł do poszczególnych punktów węzłowych: pompowni strefowych, dużych skupisk odbiorców. Jest ona wyposażona w zasuwy sekcyjne, odpowietrzniki i spusty wody (odbłotniki). Sieć wodociągowa rozdzielcza służy do rozprowadzania wody bezpośrednio w poszczególnych ulicach. Do niej przyłączeni są za pomocą indywidualnych przyłączy Nasi Klienci. Sieć ta wyposażona jest w zasuwy sekcyjne i hydranty pożarowe.Obiekty kubaturowe sieci wodociągowej podzielone są według funkcji wypełnianej w systemie wodociągowym. Pompownie strefowe służą do podwyższania ciśnienia pomiędzy głównymi strefami zasilania w wodę. Są to obiekty o znacznym zasięgu oddziaływania obejmującym po parę dzielnic miasta. Zwykle posiadają znaczną rezerwę urządzeń podnoszących ciśnienie, awaryjny system zasilania energetycznego oraz własny zbiornik ruchowy z zapasem wody na ponad 12 godzinną pracę bez dopływu wody ze źródła.Stacje hydroforowe/lokalne stacje podnoszenia ciśnienia służą do podwyższania ciśnienia w niewielkich sektorach systemu, gdzie parametry główne – ciśnienie i przepływ są niedostateczne ze względu na odległość od obiektu głównego bądź położenie wysokościowe. Są to obiekty o ograniczonym zasięgu oddziaływania obejmującym jedną dzielnicę lub jej fragment. Przeważnie są to urządzenia zlokalizowane w niewielkich budynkach bądź komorach podziemnych, czerpiące wodę bezpośrednio z rurociągu dopływowego lub niewielkiego zbiornika ruchowego i oparte o urządzenie sterujące uzależniające pracę pompy od bieżącego zapotrzebowania na wodę – przetwornicę częstotliwości (potocznie zwaną falownikiem). Stacje redukcji – regulacji ciśnienia służą do obniżania ciśnienia dla całych stref lub wydzielonych sektorów sieci wodociągowej. Mogą zarówno służyć do przerzutów pomiędzy głównymi strefami zaopatrzenia w systemie jak do rozwiązywania problemów lokalnych przewyższeń dopuszczalnego ciśnienia głównego dla specyficznych miejsc. Ich stosowanie związane jest z bogatą morfologią zaopatrywanego przez PEWIK GDYNIA Sp. z o.o. w wodę terenu. Urządzenia te to zawory regulacyjne wyposażone w obiegi pilotowe regulujące przepływ bądź ciśnienie przed lub za urządzeniem na poziomie zadanym. Umieszczane są w samodzielnych komorach podziemnych, przy głównych obiektach sieciowych (pompownie, zbiorniki retencyjne) lub bezpośrednio na ujęciu. Obiekty te są szczególnie odpowiedzialne, gdyż ich awarie może spowodować lawinowe uszkodzenia w sieci rozdzielczej – wycieki. W ostatnich latach rozbudowano system regulacji ciśnień w oparciu o stacje regulacji ograniczając ilość lokalnych stacji hydroforowych i eliminując miejsca o nieodpowiednim ciśnieniu wody.Zbiorniki retencyjne wody spełniają bardzo istotną rolę w systemie wodociągowym. Stabilizują ciśnienie w rozległych obszarach głównych stref zasilania. Stanowią bufor umożliwiający nieprzerwaną dostawę wody do wszystkich klientów nawet w przypadku przerwy w pracy źródeł – ujęć wody a także są rezerwuarem wody w sieci w przypadku nagłego nieprzewidywalnego znacznego zapotrzebowania (pożar, awaria magistrali połączona z znacznym wyciekiem). W przypadku Systemu Wodociągowego PEWIK GDYNIA Sp. z o.o. są to obiekty terenowe – komory żelbetowe podziemne lub naziemne, zlokalizowane w najwyższych punktach stref, co ułatwia konfiguracja terenu (wzgórza morenowe). Objętość ich jest dostosowana do zapotrzebowania w poszczególnych strefach i wynosi razem 32 400 m3. Wiek systemu wodociągowego. System wodociągowy eksploatowany przez spółkę składa się z dwóch części: Gdyńskiego i Wejherowskiego Systemu Wodociągowego. Historycznie starszy jest wodociąg wejherowski, który powstał na początku ubiegłego wieku. Najstarsze wodociągi pochodzą z 1905 roku. W Gdyni pierwsze wodociągi pochodzą z okresu „przedmiejskiego” związanego z istniejącym tu kurortem i pochodzą z roku 1920. Znaczne przyrosty długości wiązały się z okresem budowy tzw. „Wielkiej Gdyni” w latach 1930 – 1938 oraz rozbudową osiedli mieszkaniowych w latach 60 i 70 ubiegłego wieku.
Materiał systemu wodociągowego
W różnych okresach powstawania Systemów Wodociągowych PEWIK GDYNIA Sp. z o.o. przy projektowaniu sieci wodociągowych stosowane inne materiały konstrukcje. W pierwszym okresie – do roku 1940 były to rurociągi wyłącznie żeliwne kielichowe łączone na sznury bawełniane łojowanie zabezpieczane ołowiem dotyczyło to średnic od DN80 mm oraz stalowe ocynkowane dla średnic mniejszych.Później od 1940 do około 1980 stosowano również rury azbestocementowe, które w latach przełomu 60 i 70 były szczególnie chętnie stosowane dla sieci rozdzielczych. W latach osiemdziesiątych wprowadzano wodociągi z PCV, aby z kolei od polowy lat dziewięćdziesiątych stosować PEHD (polietylen o dużej gęstości).W tym okresie sieci magistralne od średnicy DN250mm wzwyż budowano głównie z żeliwa z małymi wyjątkami na stal czarną (spawane) lub azbestocement (parę rurociągów DN300mm i DN200mm).Od połowy lat dziewięćdziesiątych przy budowie rurociągów żeliwnych stosowane jest żeliwo sferoidalne łączone na uszczelki gumowe. Również od tego momentu wszystkie połączenia indywidualne – przyłącza wykonywane są z PEHD (polietylen)Struktura materiałowa sieci rozdzielczej i magistralnej Długość sieci wodociągowej. Przyrosty długości sieci wodociągowej były funkcją zmian demograficznych zaopatrywanych miejscowości. Obecnie długość całkowita wynosi ponad tysiąc kilometrów, przy czym na sieć magistralną i rozdzielczą przypada 933,0 km. Zmiany długości obecnie wiążą się obecnie ze korektami wynikającymi z modernizacji oraz powiększaniem przez gminy obszarów zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.Nie odnotowuje się przyrostu długości przyłączy wodociągowych ze względu na zmiany prawne – właścicielami pozostają klienci.
Szczegółowy opis struktury systemów
PEWIK GDYNIA Sp. z o.o. eksploatuje trzy systemy wodociągowe Gdyński System Wodociągowy, Wejherowski System Wodociągowy i System Wodociągowy GBO (Gościcino Bolszewo Orle). Gdyński System Wodociągowy pracuje jako wielostrefowy pompowy. Jest on szczególnie interesujący na tle innych polskich systemów dystrybucji z uwagi na bogate ukształtowanie terenu pochodzenia glacjalnego – wzgórza morenowe. Rzędne zmieniają się od 0 do 200 m n.p.m. na niewielkich odległościach (np. dzielnica Witomino odległa od brzegu morza 2,5 km ma rzędne terenu od 100 do 120 m n.p.m.) oraz nieregularny kształt (rozciąga się południkowo od Redy Pieleszewa po Kacze Buki 30 km a równoleżnikowo od wybrzeża Zatoki Gdańskiej do Wiczlina 5 km).Pierwszy okres jego powstawania związany był ściśle z budową portu i miasta w Gdyni w latach międzywojennych. Obecnie zaopatruje on w wodę ponad 350 tys. mieszkańców trzech miast: Gdyni, Rumi i Redy oraz niektóre miejscowości gminy Kosakowo. Jego obszar zajmuje około 200 km2.Ze względu na różne źródła zaopatrzenia w wodę i ukształtowanie terenu, Gdyński System Wodociągowy podzielony jest na cztery główne strefy zasilania:I strefa – 42.0 m n.p.m., zbiornik P-1(retencja 5 000 m3),II strefa – 72.0 m n.p.m., zbiorniki Obłuże, Witomiński, Kwidzyńskie (retencja 17 000 m3),III strefa – 137.0 m n.p.m., zbiornik Chwarzno (retencja 2 000 m3),IV strefa – 169.0 m n.p.m., zbiornik Kacze Buki (retencja 5 000 m3),V strefa – powyżej 169.0 m n.p.m., stacje stałego ciśnienia.Strefa I. Obejmuje obszar miast Reda i częściowo Rumia (dzielnice Śródmieście, Janowo i Biała Rzeka) leżący w pradolinie rzeki Redy. Budynki zaopatrywane w tej strefie posadowione są na rzędnych od 8,0 m n.p.m. do 30,0 m n.p.m. jak również miejscowo dla budowli wysokich lub na wyższych rzędnych zaopatrywane są przy pomocy lokalnych stacji podnoszenia ciśnienia (Sobieskiego w Redzie). Strefa zaopatrywana jest z jednego głównego źródła – ujęcia Reda, dodatkowo istnieje możliwość wspomagania zaopatrzenia wodą przerzucaną z sąsiadujących stref grawitacyjnie (Strefa II i IIa). Strefa II. Obejmuje obszar miast Rumia i Gdynia leżący wzdłuż osi lini kolejowej Szczecin – Gdańsk w dolinie Zagórskiej Strugi, Chylonki i Kaczej. Budynki zaopatrywane w tej strefie posadowione są na rzędnych od 0,0 m n.p.m. do 60,0 m n.p.m. jak również miejscowo na wyższych rzędnych zaopatrywane są przy pomocy lokalnych stacji podnoszenia ciśnienia (krawędzi dolin wrzynające się w wysoczyznę). Strefa zaopatrywana jest z wielu źródeł – od ujęcia Reda (przez pompownię główną P-1) na północy przez ujęcie Sieradzka po Kolibki na granicy z Sopotem, dodatkowo istnieje możliwość wspomagania zaopatrzenia wodą przerzucaną z sąsiadujących stref grawitacyjnie (Strefa III i IIa). Strefa IIa. Obejmuje obszar miast Rumia (dzielnice Stara Rumia, Lotnisko) i Gdynia północne dzielnice oraz częściowo gminy Kosakowo (Dębogórze Wybudowanie, Pogórze) leżący u północnych stoków pradoliny rzeki Chylonki. Budynki zaopatrywane w tej strefie posadowione są na rzędnych od 0,0 m n.p.m. do 60,0 m n.p.m. natomiast na wyższych rzędnych występujących w tym sektorze górny taras wysoczyzny Kępy Oksywskiej zaopatrzenie prowadzone jest za pomocą pompowni strefowych: Platynowa i Obłuże. Strefa zaopatrywana jest z jednego źródła – ujęcia Rumia, dodatkowo istnieje możliwość częściowego wspomagania zaopatrzenia wodą przerzucaną z sąsiadujących stref grawitacyjnie (Strefa I i II). Strefy I, II i IIa łącznie są nazywane Strefą Dolną Strefa V. Obejmuje dzielnicę Gdyni – Wiczlino leżącą w głębi wysoczyzny. Budynki zaopatrywane w tej strefie posadowione są na rzędnych od 155,0 m n.p.m. do 190,0 m n.p.m. Strefa zaopatrywana jest z ujęcia Wiczlino osobną stacją podnoszenia ciśnienia, dodatkowo istnieje możliwość wspomagania zaopatrzenia grawitacyjnie wodą przerzucaną ze strefy IV.Strefy III, IV i V łącznie są nazywane Strefą Górną.Wejherowski System Wodociągowy (WSW). Woda dla mieszkańców Wejherowa, dostarczana jest z ujęcia i stacji uzdatniania „CEDRON”, o wydajności nominalnej 16 560 m3/db i zlokalizowana w południowej części miasta, w rejonie ulicy Marynarki Wojennej. Ciśnienie w sieci reguluje zbiornik retencyjny Cedron o pojemności 1000 m3 zlokalizowany na rzędnej 67,00 m n.p.m.System Wodociągowy GBO (Gościcino, Bolszewo, Orle) – zasilany wyłącznie z Stacji Uzdatniania Wody Brzozowa w Gościcinie. Woda dla rozległego terenowo obszaru Gminy Wejherowo obejmującego miejscowości Gościcino, Bolszewo, Orle (GBO) oraz mniejsze Góra, Zamostne i Kniewo oraz przekazywana hurtowo do miejscowości Gowino Zacisze Zaleśne zaopatruje w sumie ponad 15 000 odbiorców. Źródłem wody jest z ujęcie i stacja uzdatniania „BRZOZOWA” zlokalizowana w północno-zachodniej części obszaru. Ciśnienie w sieci regulują zbiorniki retencyjne Brzozowa na rzędnej 93,00 m n.p.m.Ponadto na ujęciu „Reda” wydzielona jest studnia dostarczająca wodę do miejscowości Kazimierz istnieje tam lokalna stacja uzdatniania przyjęta do eksploatacji od gminy Kosakowo w roku 1996.
